Ve insanlar, ah, benim insanlarım, yalanla besliyorlar sizi,halbuki açsınız,etle, ekmekle beslenmeğe muhtaçsınız. Ve beyaz bir sofrada bir kere bile yemek yemeden doyasıya,göçüp gidersiniz bu her dalı yemiş dolu dünyadan.Bundan yıllar; on yıllar önce "Ellerinize ve Yalana Dair" adlı şiirinde böyle yazmış Nazım Hikmet Ran.Her şey değişiyor zannederken hiçbir şey değişmiyor mu yoksa? Ama ne olursa olsun, bu dünyanın öküzün boynuzunda değil; ellerimizin üstünde durduğunu hatırlamak gerek.Bu bülteni de her dalı yemiş dolu bu dünyaya çevrilmiş bir dürbün gibi düşünmeli. En azından ben o niyetle hazırlıyorum.Bir yer var, biliyorumHer şeyi söylemek mümkünEpeyce yaklaşmışım, duyuyorumAnlatamıyorum.(Orhan Veli Kanık)